Çırpınış

Tatlı bir sonbahar havası, Gönlüme denk esen rüzgar, Aklımda tekrarlanan sözler, Aynı filmin bitmeyen fragmanı, Geçmeyen hüzünlü zaman, Sitemlerin denizinde çırpınış... Uyanık.

Sisler

Yollarda öbeklenen sis bulutları, Gitmekte isteksiz halsiz ayaklar, Yollarda sarı kurumuş yapraklar, Kaybolan yeşil baharın izleri, Ufuk çizgisinde kaybolan tebessüm, Hasat edilemeyen umut tarlaları, Rüzgarın amansız sessiz çığlığı, Zamansız akla gelen anılar, Yerden kalkamayan nemli gözler, Yağmurda eriyip kaybolan dilekler... Uyanık.

İstanbul

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı

Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhanelerıyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu içinde
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geciyor kaldırımdan;
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul’u dinliyorum.

..........

Ne kadar içten, ne kadar samimi şekilde aktarılmış duygular... 

Ya biz ???

Dinliyor muyuz hiç İstanbul’u ???

Hiç sanmıyorum... Değil İstanbul’u kalbimizin var gücüyle haykıran sesini bile dinlemiyoruz...

Hiç

Hiç birşey başladığı gibi bitmiyor, Hiç birşey eskisi gibi kalmıyor, Hiç birşey gerçekliğini sürdürmüyor, Ve çokşey sonunda bir hiç oluyor... Uyanık