Yine sildim,,,
Samimi duygularla yargıladığım kendi benliğimi, açık yüreklilikle hissettiğim en mahrem düşüncelerimi seçebildiğim en doğru kelimelere yükleyip yine satırlara gömdüm... Bir danışmanın eşliğinde terapi görür gibi huzur buluyorum her harfin ardından. Bir nevi kendimle istişare ediyorum hayatı. Yanlışları, hataları, olumsuzlukları sıralıyorum bir bir sanki düşmanım varmış gibi karşımda. Biraz buruk biraz kırgın halim insanlığımın duygusal kısmına dokunuyor her daim olduğu gibi ve sonra tüm negatif hallerime savunmalar oluşturuyorum, hatta izahı olmayan durumların mantıklı izahını başaramadığımda ise bahaneler üretiyorum yüzüm kızararak. Oh be diyorum sonunda yine hatasız bir kul edasıyla gururluyum dün gibi dünler gibi. :) O kadar kolay işte kendi kendine adalet buraya kadar ve bu basit kısaca... Şaka bir yana olumlu da olsa olumsuz da olsa kendi yüzüme kendi itirafımı çekinmeden yapıyorum, karşımda kendim de olsa tarafsız olmaktan geri kalmamaya çalışıyorum. Prensiplerine sahip çıkmak insanı daha dinç yapıyor açık ve net... Bazen esnese de çizgiyi sabit tutabilmekte mühim bir yerde. Bir araştırmaya göre psikolojik danışmanın en az kullanıldığı ülke bizimkisi imiş. Hangi araştırma onu da bilmiyorum ya kulaktan dolma şeylerin işimize gelenlerine hemen sahip çıkmak doğamızda yok mu sanki ? :)
Her şeyin gönlünüzce ve tarafsız bakıldığında mutlulukla sonuçlanan çok bir çok yeni başlangıçların olduğu bu güne bu haftaya bu aya merhaba...
Uyanık