Bazen hayata isyan eder insan, hüzünlenir,
Konuşur, anlatır, içini döker de rahatlar hani,
Değişeceğini bekler bazı şeylerin umutla,
Sonra bakar ki herşey aynı tas, aynı hamam.
Hüzünler tekrar gelir, yine kaplar bütün benliğini.
Çıkılmaz işin içinden,
İsyanlar yine isyanlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder