Gidişin izleri

Hiçe saymak bir eylemdir,
yok saymak bir kalkışmadır,
önemsememek değer vermemektir,
umursamamak boş vermektir,
Genel olarak bu artık sen kimsin demekten başka birşey değildir...

Uyanık.

Keyif

Keyfin de bir bildiği vardır elbet
Benim gibi senin gibi onun gibi
Zorlasan da olmaz çoğunlukla
En nihayetinde son söylenen sözdür... keyfin bilir.

Uyanık.

Kırılmak

Mavinin aslında mavi olmadığını öğrenirsin bir gün,
Parçalanmış cam kırıklarını karıştırırsın ellerinle,
Sabahı beklersin, güneş umudun olur son çare ama
Yollar çıkmazlarda, doğruların yanlışlarda kaybolur...

Uyanık.

Beklentiler

Senin de beklentilerin var elbet, olmasını istediklerin,
Her paketten çıkmasını istediğin umut ettiklerin,
Zamanın sildigi anıların, yitip giden güzel hayallerin,
Elinden birşey gelmezse kadere yüklenir tüm sebeplerin...

Uyanık.

Olmayan son

Cümleden sonra ki nokta,
duadan sonra ki amin,
gün sonunda kaybolan güneş,
ayrılırken yapılan veda
Asla bir son degildir...

Uyanık.

Bazen

Anlayamazsın bazen, gördüğün kişinin hayatına nasıl yön vereceğini,
Anlayamazsın bazen, zaman hızla akarken seni nasıl tükettiğini,
Anlayamazsın bazen, görmediğin, dokunamadığın, engel olamadığım duyguları,
 Geç de olsa anlarsın bazen, herşeyin boş, sadece sevginin çok değerle olduğunu...

Uyanık.

İfadesizlik

Kendini ifade etmek şöyle dursun buna imkan bile bulmak zorlaştı, o bakımdanan çok da şey etmemek lazım anlayacağınız...

Uyanık.

Veda

Kar tanesine döndük eriyoruz daha kış gelmeden
Görmez bu yürek yeni bir yaz bu yorgun bedende
Artık vapurlara el sallar zamanı tüketiriz bizde...

Uyanık.

Yormadan

Gitmek gerekti yormadan
Sormadan
Yok olmadan...

Uyanık.

Belki

Belki bir daha güzel hayaller kurmayacağım mutluluk kelime anlamıyla sadece 3 hece den oluşan bir kelime kalacak hayatımda
Ama sen,
Ama sen,
Ama sen,

Üzdün

Sevmeli insan

Huzur içinde olmalı insan, kendine yalan yanlış bahaneler üretmediği anlar olmalı. Aynaya baktığın zaman gerçekleri paylaşabilmeli benliğiyle ve yüzünü görebilmeli tüm netliğiyle.
Maskesiz olmalı çevresine ve hatta kendine dahi iki yüzlü davranmayacak kadar dürüst olabilmeli insan. İki yüzlü olmadığı kadar ruhuna da sadık olabilmeli ve bu bilinci taşıyabilmeli.
Gülebilmeli, samimi resimler de sahte poz vermeden içide gülmeli, ruhuda neşeli olmalı kıpır kıpır.
Önce kendi içinde inanmalı kendine sonra çevresine saçmalı neşesini, huzurunu, mutluluğunu. Kendi beğenmeli önce giydiklerini, neşesini aktarmalı kıyafetlerine yakıştırmalı, hoşlanmalı renklerinde mutluluğu yakalamalı en safından.
Geride kalanları unutmamalı aklının bir yerinde rahmetle anmalı sevdiklerinin ve sevgisini beslemeli, yad etmeli gidenlerini. Güldü mü gülüşünden mutlu olan dostları da olmalı elbet. Başı sıkıştığında, dertlendiğinde yanına koşacak, sebepsiz ve bahanesiz yanında kalacak dostları olmalı insanın. Vefa ya sırt çevirmemeli dostlarına sevdiklerine canını hiç düşünmeden verebilmeli insan.
Sorduğu sorunun cevabını alamasa da sorabilme gücünü bulmalı insan, cevapların ağırlığında ezilmeden. Bazen cevaba bile gerek duymamalı boşta kalan sorularının gidişine bakarken.
Herşey mükemmel değil elbet eksiklikler hep olacaktır, varsın olsun hayatında mutluluğuna gölge düşürmesin bu nedenler. Ellerini, ayaklarını, aklını kullanmalı özgürlüğün en önemli kanıtına şükretmeli. Ya onlar olmasalardı ya o  onların farklında olmasaydı ...
Sahip olmalı, hiç istemediği kadar istemeli kendisine mutluluk veren herşeyi. Sahip kalmalı sonuna kadar mücadeleci olmalı kalbini saranı ucundan değil tuttu mu bırakmamalı tutanıda yormamalı insan...
Sevmeyi bilmeli insan, yaşadığının farkına varmak için. Evini, işini, yolunu kalemini sevmeli, sevgiyi her yerde bulmalı. Bir şarkıda, bir kitapda bir kuşun kanatlarında bulmalı, baktığı, gördüğü her yerde hayatına anlam katmalı insan.

Sevdiği kadar yaşamalı, yaşadığı kadar sevmeli insan...

Sır

O büyük sırrını öperim
Bir hazine gibi üstüne titrediğin
İçindeki güneşini duygularının
Geceye düşen o çiy tanelerini..

Beğendiğim bir dize Şükrü Erbaş teşekkürler...

Biter

Biter elbet günler aksam olur,
haftalar son bulur,
aylar çabuk biter,
yıllar hızlı geçer,
hersey biter nihayetinde,
eninde sonunda duygular da son bulur...

Uyanık.

Sebep

Sebebini sormazsın, yağmurun elbet yerle buluşmasında,
Neden aramazsın, gecenin vakti gelip hava karardığında,
Hesap sormazsın, kendini her konuda yargılayamadığında,
Değer katmazsın, vefaya gerçek anlamını sunmadığında...

Uyanık.

Gül

Gül gülüm, gül yüzün hep böyle gülsün,
Gül gülüm, gül yüzünde güller büyüsün...

Uyanık.

Solar

Gün akşam olur,
akşam geceye uzanır,
gece umutla dolar,
umutlar da elbet solar...

Uyanık.

Tekrarsız

Satır satır okur gibi yaşarsın her türlü hayatını,
Anlamadığın yerleri tekrar etme şansı olmadan...

Uyanık.

Özlem

Dün gibi yağmurlar olsun bulutlar insin yeryüzüne
Yıkasınlar her şeyi yeniden
Temiz bir sayfa temiz bir gün,
Anılar da kalsın aklımız rahatlasın
Zaman herşeyi unuttururken
Bende ki artan bu özlem niye...???

Uyanık.

Boş

Boş kutudan çıkan ses gibi boş beyinlerden çıkan sesler,
Kaçmak istiyor insan seslerin olmadığı uzak diyarlara...

Uyanık.

Zamanla anlamak

Zamanla anlar insan; bitmeyen zamansız dertlerini,
Güneşin doğuşu, batışı değildir hep orada oluşunu.
Günlerin, haftaların, telafisi olmayan geçen anların,
Sararmış yapraklara takılıp rüzgarlarla savruluşunu...

Uyanık.

Telafi

Kayıp zamanların telafisi olmaz...

Kaçan vapur gibi, geçen ömür gibi
Pişmanlığın geçmeyeceği durumlar
Çaresizlik
Bir tutam umut
Haykırış
Önemsemezlik

Sessizlik
Derin düşünceler,
Karar...

Uyanık.

Mucize

Güzel olmasını dilersin ama dilemekle kalırsan güzel olmaz ki.. 
Bunun için adım atmakla başlamalısın haydi bir mucize yarat.

Uyanık.

Eylem

Kendi doğrularıyla, haklılığıyla yaşayan bir insana maalesef senin doğrularını kabul ettirmen çok zor bir eylemdir...

Uyanık.

Sonbahar

Sislerin arttığı, yolların belirsizliklere ilerlediği günlere geldik
Sonbaharda esen rüzgarın kurumuş yapraklarda ki sesleri
yılın sonu yazın sonu nefesi aldığın hayatının yaklaşan sonu
Hep bir yokoluşlar zenciri içimizi karamsarlaştırıyor maalsef...

Gizli

Herkesin kendi içinde ara sıra dolaştığı gizli bir odası,
Ve gözünü kapatınca üzerinde uyuduğu bir koltuğu vardır.
Kimseye anlatamadığı, anlatmadığı, sakladığı, gizemli,
Anıları, umutları, hayalleri, yaşamak istedikleri elbet vardır.

Eylülde kelebek

Son günüydü bugün küçük kelebeğin,
Farkında değildi belki mavi kanatlarını umutla çırparken
Birkaç gündü kısa ömrü ne yaşadıysa minik hayatında
Gidiyordu eylül gibi ama o bir daha geri gelmeyecekti.

Şahit

Vadinin sonunda ki küçük tepede gözlerim,
Güneş; yorgun güne son ılık bakışını atıyor.
Kızıla boyanmış gökyüzü hüzün bulutlarında
Bu manzaraya hayranlıkla bakmanın yanında
O bakışlara şahit olmak ta değerlidir tadında...

Giden

Giden zaman da gidiyor işte bazen boşa, bazen hoşa elbette kiminle olması önemli ve zamanı değerinde kullana bilene...

Rahat ve huzur

Saatin her saniyesi;

deprem gibi,
fırtına gibi,
sel gibi yıkıp geçiyor sanki,
Ne durduracak gücüm var ne de takatim
sanki yıkmasını bekliyorum iç duvarlarımın
artık son bulmasını
nihayete ermek
kurtulmak
rahatlamak
derin bir nefes almak
huzur bulmak istiyorum
bu yıkacaksa da yıksın
huzur olsun
kafam rahat olsun
kabuslar sona ersin artık
uykularım olsun
hayallerim bile düzelsin
istiyorum
saatler saniyeler dursun
kafam rahat olsun

Selam

Artık gölge bile yok güneşe selam olsun...

Zaaf

Tahammül etmek karşındakinin zaaflarını öğrenen kadardır.

Devir

Zamanla aynı kalan insanları mumla bile bulmak güç bu devir de

Son

Her cümlenin bir sonu her kitabın bir sonucu elbet vardır.

Umursamaz

Alıştıkça umursamazlığı artıyor bazı insanların ve değişimi fark etmemek imkansız elbette

Ben istersem

#benistersem yürüyebilirim,
tebessüm eder belki gülebilirim de
hatta denize bakar bir melodiyi dilime dolar uzaklara dalabilirim de.

Isı kaynağı

Güneşin de her ışığına sahip olmalı mutlaka
çünkü yokluğu en cok özlenecek ısı kaynağı.