Kaldık

Bırakmayı öğrenemeyen insanlardık biz ve herşeyin bizimle geleceğini düşündük,
Oysa; rüzgar esmedi bize, yüzümüze sıcak esintileri hep getirmedi uzak diyarlardan
Oysa; sevgiyle dinlediğimiz müzikler bitmez sandık, hiç sesleri kesilmez biliyorduk
Oysa; yürüdüğümüz yolların tertemiz asfaltlı hallerinin değişmeyeceğini düşündük
Oysa; o yolların kaldırımları çiçeklerle bezenmiş mis kokularıyla kalacak sanıyorduk
Oysa; sokak lambalarının ışıkları hiç sönmez, hep bize eşlik eder umudunu taşıyorduk
Hazan yaprakları gibi dağıldık fırtınada, yollar bozuldu, çiçekler soldu ansızın 
Karardı yollar nereye gideceğimizi ne yapacağımızı kiminle olacağımızı bilemedik,
Hep yanındayım diyenler bir bir çekip gittiler, oysa hiç bırakmayacaklarını sanırdık 
Kulaklarımızda uğultu, çukurlarla dolu karanlık yollarda kimsesiz kalakaldık... 

Uyanık...