Sanmıştım ki

    Sanmıştım ki hiç bitmeyecek papatyaların yaprakları, Saymaya bile zaman kalmıyor günler günleri kovalarken. Birde bakmışsın ki hepten solmuş, ne papatya kalmış, ne umutla saymayı düşündüğün yapraklar...

    Sanmıştım ki; gözlerimin önünden o resim gitmeyecek, Her gün sabah kilometrelerce mesafede kaplanan sise özenmiş, flu olmaya başlamış hayaller. Tazeliğini yitiren birçok şey, anıların derinliklerine uzanma yolunda...

    Sanmıştım ki güneş kızıla boyayıp gitmeyecek her akşam, Görünen en büyük değerin bile yeri sabit kalmıyor ki... Gelen durmuyor, giden yok oluyor. Neydi hakkat o binlerce 'iyiki' ile başlayan cümlenin hafızalarda ki yeri ? Basit insanların çabuk unutulan basit sözleri...

    Sanmıştım ki...

Uyanık.