Camda her yeri kaplamış buğuyu siliyorum gecenin karanlığı ayyuka çıkmış saatte.
Halen görünmüyor yollar kaldırımda ki ağaçlar sokak lambaları... Her yer büyülü bir sisin etkisinde camda ki buğunun suçu ne ?
Zaman zaman diliminde ucuna geleni mırıldandığım oldu kedi misali. Hakkat kedimi özledim onun beni özlediği gibi...
Her defasında o minik bedenin koşarak hasret giderdiğine şahit olmadım mı sanki?
Bir acı var nedense yemediğim biberle alakası olmayan içimde
Bir göl bir deniz birkaç küçük serpiştirilmiş tepenin görüntüsü var su damlaları süzülen pencerede.
Bu kaçıncı şiirim bu kaçıncı aynı melodiyi söyleyişim. Parmaklarım uyuşmuş; eksik olan tırnaklarımın suçu hep biliyorum yoksa bu gitarın telleri böyle dokunmazdı tenime.
Geceye bir selam yolluyorum uzaklardan gelen bir ambulans sesi bozuyor ahengi sonra birkaç köpek sesi yankılanıyor kırmızının morun yeşilin hayalinde...
Sevgilerimle
Uyanık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder