Çalmayan kapımın kilitlerine bakıyorum sessizce. En son ne zaman ihtiyaç olmuştu ki ?
Yarım yüzyıl sonbahar geçti sanki gidişinle gözümü ayırmadan baktığım yolların kapanmış
Ben sendim, sen ise ben, ben seni buldum sende en az benim kadar gerçek benim kadar derinde,
Diyemiyorum o yüzden neredesin diye bende ki prensip ve inat hali bildiğim üzere...
Uyanık.
Coşkuyla verdikleri sözleri tutmamak gibi bir huya sahip insanoğlu ne kadar büyük olsalar bile...
Uyanık.
" Tek ihtiyacım olan şey; bir deniz kenarında sabaha kadar oturup, olanı biteni gözden geçirdikten sonra kafasında her şeyi aşmış bir insan olarak kalkıp gitmek. "
Ne şairane, ne anlamlı bir cümle... Hayatın, zamanın, yaşananların ve yaşanamayanların bir bütününü gözden geçirmek şöyle dursun, bu cümlenin anlamını düşünmek bile sabahlatır insanı bir deniz kenarında öyle değil mi ?
Uyanık.