Neydi tamam artık dediğimiz,
Hani son,
Hani sonlar,
Hani ansızın sona ulaşanlar ?
Bir masal değildi ki yaşananlar,
Ahenkle mutluluğa adım atılan.
Satırlarda yarım kalan,
Her daim hafızalarda duran...
Oysa...
İçimde var olan;
Kokularıyla büyüyen çiçeklerimin bahçesi,
Daha gezemediğim rengarenk sokaklar,
Henüz keşfedemediğim ıssız yollar,
Planlayıp gidemediğim yolculuklar,
Sonuna ulaşamadığım manzaralar,
Sabahı olmayan sessiz geceler,
Mutluluktan tekrarı istenen günler,
Yazmadığım kafiyeli şiirler,
Henüz düşünmediğim hayaller,
Gitarımla çalmadığım şarkılar,
Tellerine kullanmadığım notalar,
Zamana meydan okuyan sohbetler
Paylaşılan önemli değerler,
Paylaşılamayan düşünceler...
Ve daha yazılamayan yüzbinler var.
Olsun diyeceklerimiz içinde,
Yarım kalmaya alıştıklarımız var...
Artık yeter diyeceklerimiz içinde,
Durmadan bizi bıktıranlar var...
Uyanık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder