Yazmak

Kelimelere yüklesemde aklımdan geçenleri yine de tam aktaramıyorum garip haldeki içimi, o yüzden defalarca sildiğim bir yazının yeniden ama yeniden başladığım kısımlarındayım halen... Niye tutuluyorum niye yazamıyorum bu aralar bilmem belki de birçok şeyi aynı anda düşündüğümden toparlayamıyorum kafamı ve gerekli kelimelere ulaşamıyorum bu yüzden...
İyi bir tatile ihtiyaç duyuyorum ama en çok da aklımın rahatlayacağı bir tatil olmalı. Öyle denize nazır lüks otellerde işim yok benim, kimsenin olmadığı denizi gören bir orman içerisinde kurduğum çadırda kalabilirim en güzelinden. Sandalyeme oturup esen rüzgarı hissetmek, ağaç yapraklarından sızan az biraz güneşi kabul edebileceğim bir yer mesela.
Elimde beni tamamen meşgul edecek aklıma hiçbir şeyin gelmesine müsade etmeyecek güzel cümlelerle dolu bir kitap olmasını isterim. Öyle ki okurken içinde kaybolacağım farklı dünyalarda farklı esintilerde kalacağı bir kitap olmalı. Yada her kitap olmalı ama benim içinde kaybolacak kadar rahat hissedeceğim bir zaman olmalı.
Yazamıyorum bu aralar nedenini bilmediğim anlardayım. 
Oysa içimden; yüksek dağların eteklerinden akan derelerin serinliğine eşdeğer, esen rüzgarın huzurunda boğulacak kadar dolduğum, rengarenk açan çiçeklerin mis kokularında kaybolduğum şiirler yazmak geliyor. 
Oysa içimden; en gizemli hikayelerin yaşandığı kahramanın binbir meşakkatle çabalayıp ama nihayetinde mutlu sona ulaştığı, sonunda her okuyucunun tebessümle sayfalarını kapattığı romanlar yazmak geliyor. 
Oysa içimden; tşörtümü yırtıp çıkacak derece kabaran kalbimin kelimelere aktarılan, kelimelere aktarılabilecek kadar soyut duygularımı yazmak geliyor. 
Oysa içimden; kalabalık bir caddenin bir köşesine oturup her biri bir amaç için ordan oraya giden insanları seyretmek, onların tanımadığım hayatlarıyla ilgili, yüz hatlarıyla, giyimleriyle alakalı varsayımları yazmak geliyor.
Oysa içimden; sesimi alabildiğime salıp haykıra haykıra ağlamak, belki olumsuzluklara kederlenip belki iyiye, güzele mutlu olduğum her anın hissiyatını yazmak geliyor.
Oysa içimden; yaşadığımız bu garip dünya da paylaşmanın derin anlamını herkesin okuyup anlayabileceği, aşırı hırsın. yersiz kinin, anlamsız güç hissiyatının manasızlığını yazmak geliyor.
Oysa içimden; çevremde birçok iyi insan içerisinde olsam da bir yere, bir mekana, bir insana uzak olmanın en güzel kitapların satırlarında, şiirlerin mısralarında, melodilerin notalarında bulunmayan mutluluğun kederini yazmak geliyor...
Oysa içimden; anlatabileceğim içimi, anlayabildiğim kadar içini yazmak geliyor.

Kelimelerle barıştığımda içimden geçen her birşeyi yazabileceğim günlerde görüşmek ümidiyle...
 

Uyanık.