15 Eylül 2017

Eylül



Eylül; hüzünlerin ayı,

Eylül; dertlerin ayı,

Kararların acımasızca verildiği,
Çıkmazların daha da çıkmaza saplandığı bir ay
Bir dönüm noktası, bir yol ayrımı bu ay...

Eylül; yalnızlık ayı,

Eylül; kimsesizlerin ayı,


Elveda ile merhabanın ortak olduğu,
Nefretle sevginin harmanlandığı,
Neşeyle hüznün dans ettiği,
Gitmekle dönmek arasında
Mavi ile yeşil renklerinin içinde
Ama çoğunlukla sarının gölgesinde
Arada serin, arada sıcak esen
İnsanın içini yakan rüzgarda,
Haykırmakla susmanın tezatlığında,
Toplamayla çıkarmanın sağlamasında,
Uçmakla yüzmek kadar özgür
Bir o kadar kelepçelenmiş mahkum,,,


Nihayetinde;

Kaybolmanın eşiğinde
Yıkılmışlığın içinde
Melodilerin ritminde
Gözyaşlarının eşliğinde
Can sıkıntılarıyla beraber
Kendini bulma adına
Yaşadıklarını sindirme adına
Anıları hissederek
Adımlarını süreyerek
İstemeden de olsa
Sessiz patika bir yolda
Oturduğun banktan kalkıp
Dönüp ardına bile bakmadan
Gitmek, gidebilmek gerek...

Uyanık.

Hiç yorum yok: