21 Eylül 2017

Kaçamıyorum.



Gönlüm demir atmış bilinmeze, puslu camlardan, yosun tutmuş suyundan, küf kokusundan kaçamıyorum...

Huzur gerekli ama beklediğim yerde yetişmiyor umutlar,
Ulaşamıyorum beni alıp götürecek geminin limanına,
Ayaklarım prangalı, gözlerimde kara şeritler,
Bekliyorum
Son nefesi, son bakışı, son sesi, elbet herşeyin bir sonu gelecek...

Uyanık.

Hiç yorum yok: