Zaman

Kisa zamanlı bir geziden döner gibi kendime keldim. Kendi dünyasına dönen göçebeler gibi aradığını bulamamış yada bulup kaybetmiş hüsran görünümünde çaresiz soluklanıyorum. Zamanın en büyük gerçek olduğunu anlıyor insan yine o zaman gerçekliğinde... Sözlerin yanında hislerinde olduğunu ve bu hislerin zamanın gerçekliğinin aksine yalan olduğunu anlıyor geçen sürede. Deli gibi kırgın ama buna nisbeten kızgın olamıyor insan belli bir süre geçince. Ve zaman geçse de bu kırgınlık, bu his, bu duygu hiç geçmiyor kızgınlık silinse de... Uyanık.