Değer

Kaçmak değildi benimkisi...
Ben hiç kaçmadım da ayrıca
Korktum belki herkes gibi ama kaçmadım
Kaçmaya da yeltenmedim hiç bir zaman
Sadece kenara çekildim bir müddet
Nerede olduğumu görmek için
Nereye konduğumu bilmek için
Herkesden bir farkımız yok sonuçta
Artı değer verdiklerin karşısında
Onlar için herkes oduğunu görmekde kötü
Yapacak bişey yok herkesin kendi hayatı 
Kendi duygu ve düşüncesi nihayetinde

Seçimlerimizle yaşarız hepimiz
İnsanın hayatını bunlar belirlemez mi ?
Yol ayrımlarında hangi yolu seçersek
Kaderimizde o şekil yönlenmez mi ?
Bizi biz yapan seçimlerimiz değil midir ?
Kararlarımız bizi olduğumuz kişiye dönüştürmez mi ?
Mecburiyetlerden bahsetmiyorum elbet
Olağan beklenti durumu benimkisi
Ne kadar çok beklenti o kadar hüzün
Bu bir gerçek bu bir ispat sonuçta
Ne kadar değer verirsen o kadar hüzün
Değer vermeyince de sevemiyorsun işte
Sever gibi de olamıyorsun 
Yani ben olamıyorum kısaca 
Neysem o ucundan tutmak yok
Kavramak lazım sahiplenmek lazım
Eğrisiyle doğrusuyla kabullenmek
Herşeyini vermek gerek...

Uyanık.