Melodiler

Bardaktan boşanırcasına tabirini hayal etmenin ötesinde görmek... Bir sis bulutu gibi yolların yağmuırdan görünmediğine şahit olup kapalı bir mekanda güven içinde olmanın huzurunu yaşıyorum. Korkuda değil bunu görmek biraz endişe diyebilirim bu denli doğa olaylarında çaresizliğin verdiği acizlikle... Dışarda olanların bu yağmur altında kalanların halini de bir an düşününce şükür kapılarına dualar yollamayı ihmal etmiyor insan. Kara bulutların gece misali kararttığı günü, anlık çakan şimşekler aydınlatıyor ve ardından azametini gösteriyor gökyüzü büyük bir gürültüyle... Bahar aylarında özellikle nisan da yağsa bu yağmur hiç düşünmem çıkar dışarı yüzümü yukarı kaldırır her bir damlanın yüzümde serin izler bırakmasını sağlardım. Mecburiyetten değil de isteyerek ıslanmanın özgürlüğünde insan benliğinin uzaklara uçması da ayrı bir keyif veriyor kesinlikle. 
Sararan yaprakların son kırıntıları da bu kuvvetli yağmurda dallarını terkediyor. Her daim yeşil kalan çam ağaçlarının yeşili olmasa herşey gri nezdinde gözükecek. Bahara kadar bu tabloları görmeye devam edeceğiz maalesef. Renk cümbüşleri özleminde yağmurlara devam ediyoruz günleri geride bırakarak.

Bir zamanlar yağmur zamanı; çok önemli melodileri çağrıştırıyordu. Melodiler yine var yine yağmurlar yağıyor aynı su olmasa da aynı rüzgar esmese de... 

Uyanık.