Yanlış

Kendimi insanlara anlatmak için çok çaba sarfettim zamanlar oldu. Halen ufak ufak devam ediyor olsam da eskisi gibi her konuya müdavim olmuyorum artık.
Fikirler, olasılıklar, ihtimaller...
Kendimden emin olmadan konuşan birisi olmadım ve bir konuyu anlatmadan önce detaylarıyla beraber o kadar çok irdelerim ki sonradan yanılgılara düşüp geri dönülemez hatalar olmasın isterim. Herkesi kendim gibi düşününce olmuyor. Birçok fikire ve olasılık ihtimaline açık olsam da ikna edilebilmem gerekir. Birilerine konuyu anlatmadan önce de aynı şekilde kendimi ikna ettiğim doğrudur. Kendimi ikna edebiliyorsam da herkesi ederim diye düşünüyorum ancak anlaşılmayan konular oluyor haliyle ve o durumda ya büyük bir yanılgıya düşmüş anlattıklarım yanlıştı yada anlattığım insanlar yanlıştı ki konu tam anlaşılmadı düşüncesindeyim. 
Şimdilerde ise fikirlerin ve olasılıkların anlattığım şekilde gerçekleştiğini görünce, haklılığımı ispatlamış oluyorum. Yine de sevinebilmek mümkün olmuyor sonuç açısından. Kaybolan koca bir zaman ve yanlış insanlara harcanan emekler. Zorla verilmiyor bilgiler, ayrıca herhangi bir talep de olmamıştı zaten. Üzülmüyor değil insan kaybedenleri görünce. Elbet kaybeden kendi başına çekip bi kenara oturduğu oyun gibi değil bu; bizi de etkiliyor bizide yaralıyor bi yerden.O yüzden annemin sürekli söylediği söz aklıma geliyor hemen. 
" Allah seni iyi insanlarla karşılaştırsın " Bilmek, bilmemek anlatmak, anlaşılmak, hepsi bir sonraki evre aslında, ilk önce iyi insan olmak...

Uyanık.