Merhabalar...
Tatil günü kıvamında bir güne başlayalı fazla olmadı. Tatil kıvamı derken hafta sonlarını benim için kaliteli zamanlar geçirmek için bir fırsat olarak düşünürüm. Daha sakin bir iş, daha durağan bir tempo, mukayeselerin ve değerlendirmelerin bol zamanı... Tabii bu konuda başarılı mıyız o tartışılır bir konu...
Takvimlerin kışa girdiği ama mevsimlerin bunu pek umursamadığı günleri geçiriyoruz. Yaz mevsiminden bunalan insanların hasret kaldığı serinlikler... Bir miktar soğuğun tenimizde; özellikle sabah sıcak yataktan çıkıp balkondan yıldızlarla dolu karanlık gökyüzüne bakarken hafiften titretecek seviyede serin olmasından bahsediyorum. Yanıp sönen sokak lambaları; görünmeyen araçlara ve yayalara yol vermekle meşgulken aynı zamanda geceden çiseleyen hafif yağmurdan ıslanmış boş caddelerde parlıyordu. Başımı döndüren toprak kokusunun beşinci kata hücum edercesine gelmesi bu günkü ilk savaşıma mağlubiyetle başlamama neden oldu. Bu durum benim tüm negatif enerjimi yok etmişti. Huzurla ilgili binlerce resim karesinden birini daha benliğime işledim sevgiyle... İçime derin derin çektiğim soğuk ve temiz havayı ısıtarak bıraktım dünyanın umurunda olmadan. Görebildiğim sakinlikten kimin haberi vardı, haberi olanların da ne kadar umurundaydı... ?
Hızlı ilerlemesinin farkında olamadığım zamanın sinyalleri geliyordu içerde ki telefonumdan. Bu alarm; evden çıkma zamanımdı ve ben geç kalıyordum istemeden. Hayat; her ne kadar hızlı olsak da ne kadar acele etsek de her zaman geç kalacağımızı bizi hep göstermiştir zaten. Yine de alışamadık, yine de alışamayacağız... Çabucak giyinip beni bekleyen sürprizlere doğru ilk adımlarımı attım. Gecenin karanlığında ezanların sessiz caddelerde yankılandığını duydum apartmandan dışarı çıkarken. Soğuk; yüzüme yine şefkatle dokundu ve ceketimin yakalarını istemsizce kaldırdım boynuma doğru.
Pozitiftim ve günün ilk anlarında topladığın bu enerjinin gün sonuna kadar yeterli olacağından emindim. Her zaman olmasa da bunu birçok kez tecrübe etmiştim. Yine de hayatın bizim için hazırladıklarıyla yüzleşmek için sokak lambalarının aydınlattığı ıslak kaldırımlarda yürümeye başladım. Geceye uyanan gökyüzünün laciverte dönüşü altında bir gölge gibi süzülerek ilerledim kaderime...
Sevgilerimle.
Uyanık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder