Adları önemli değildi ki,
saksılar anlamazdı isimlerden
toprağı tanımazdı, suyu bilmezdi
içerlerinde birer hayat büyüttüklerini,
renkleriyle kokularıyla büyülediklerini,
sevgi biriktirdiklerini bilmezlerdi,
En çok sümbül sevilirdi ama
bir gecede açıverirdi
sürprizleri severdi o da
sabah uyanmış gibi
kollarını açmış gibi olurdu
neşeli mutlu huzurlu
yaprakları yeşilin en güzel tonu.
Uyanık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder