04 Mayıs 2017

Hayata izler...



Yürüyorum kayıtsızca adım adım
Bu dünya da yürüyen milyonlar gibi
Geriye bakıp izlerin derinliğini görüp

Yapamadıklarınla geçmişte bocalamak
Gitmekle kalmak arasında mekik dokumak
En büyük hatam belki budur benim
Kararsızlık...
Bir şekilde yaşadım, yaşıyorum
Düşüncelerimi, düşlerime uydurmaya çalışıyorum
Bazen de düşlerimi düşüncelerimle sınırlıyorum
Kimi zaman da hayallerimi parçalıyorum ellerimle
Bir masal diyarının en baş kahramanıyım
Yenilmezim bazen de kendi masalımda tekim
Yalnızlık...


Mücadele ediyorum herkes gibi  bende
Bazen başarılı, bazen başarısız elbet
Bazen sinirli asabi, bazen mazlum mağdur.
Bir varlığım var bu dünyaya farklılık katan
Ben bu dünya ya asla öylesine gelmedim ki
Herkes gibi birilerinin hayatınına dokundum
Kimilerine umut verdim,
Hayatlarında izler bıraktım insanların
Bazı sevgilerin başında oldum
Bazı nefretlerin en tepesindeydim
Başlangıçlarda bulundum bazen,
Bazen de bitişlerin en sonundaydım.

Çok şey öğrendim hayattan,
Çok şey öğrettim insanlara
Sevdim, sevildim izler bıraktım
İzler bırakanlarla tanıştım
Kendi adıma parçalanmaları hissettim
Payıma düşen düş kırıklıklarını tattım,
Kaybolan parçalarla yarıyolda kalakaldım
Eksik parçalarla ayakta kalmayı öğrendim
Bazen de eksikleri tamamlayanlarla yürümeyi...
Kimileri doğru, kimileri hatalı...

Seçim yapmanın çok önemli olduğunu kavradım,
Daha yaşamadan ölmenin ihtimallerinde bocaladım,
Hayatın mahkumiyetinde esir kalmayı göze aldım,
Bazen de mutluluk denizlerinde boğulmayı arzuladım.

Yürüdüğüm yolun umutla, huzurla dolu olabilmesi için
Farklı yollarda kayıtsızca yürüyen binlerce 'ben' oldum
Sonra her farklı 'ben'i kendi ellerimle öldürdüm,
Sıra kendime gelene kadar da devam edeceğim.

Anlam katabildiğim kadar, anlam kazandırabildiğim kadar...

Uyanık.


Hiç yorum yok: