Kendini hiç bir yere ait hissedemeyen insanlar vardır hani, içlerinde iflah olmayan bir gitme isteği... Kalmalarına sebep olacak etkenleri sağlayamayanlara sitemli... Bulundukları yeri bir türlü sahiplenemeyen insanlar... Gittiği yolda mecbur kalanlar gibi, Konduğu yeri bir türlü sevemeyen çicekler gibi... İçleri hep buruk olan, nereye gitse bir yanı eksik kalanlar... Nereye gitmek istediğini, nerede mutlu olacağını bilmese de, hiç bir yere ulaşamayacağını bile bile durduramadığı gitme isteği... Mesele gitmek değil aslında. Kendi yolunu bir türlü çizememek. Aslında ne yaşadığı dünyada, ne iç dünyasında kendine bir yer bulamayanlar. Sonuçta bu azap onları tüketsede...
Uyanık.
Uyanık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder