01 Mayıs 2020

Bu ara



Kanal değiştirirken ne ara 3 haneli sayılara geldim bilmiyorum. Aklımda olanların yoğunluğu gördüklerimi tanımlamamayı sağlamış ve parmaklarım istem dışı basmış sürekli kanal ilerlemeye. Bir reklam kanalında ağaç testeresi hakkında tanıtımı dinlerken buldum kendimi... :)
" Neyi kestiğinin önemi yok ne kesmek istediğin önemli " diyordu. Bu anlamlı cümleye takıldım kaldım. İçimde kıpırdanan naif duygularla harmanladım tekrar tekrar. 
Hep istediğimiz gibi hayatın sürmesini beklemez miyiz ? Şimdi bu ne alaka demeyin de bir düşünün. Hep iyi şeyleri umut etmez miyiz sanki... Neden kitap okuruz, neden dolunayda denizde yansıyan ay kendine hayran bırakır bizi ? Bir ihtiyaç olmasa çayı kahveyi yine de içer miyiz ?  Ya pekii keşkeler neticesinde çözümsüz boş gözlerle uzaklara bakmaya ne demeli ?

Ne düşündüğünün bi önemi yok aslında; dolunay bir gerçek, kitaplar huzurlu, kahve büyülü bir içecek işin özü bu kadar basit. Bunları anlamlandıran biz değil miyiz ? 
Hislerimiz... Bizi biz yapan duygularımız...
Hayat...
Belki hayat bizi içine çekerken aldıkları için cömertlik yapıyordur da bizler habersizizdir. Belki bize verilenleri göremiyoruz, belki mükemmeli beğenmeyecek haldeyiz. Çevremizi saran yalnızlığa bile sevinmek gerekti belki ruhumuzu dinlemek için. Ah şu kelimelerin kifayetsizliği... :(

Hak edenle hak etmeyen aynı konumda olması, ayrı bir haksızlık olduğun da bir göstergesi gerçekten. Kim kendi haksızlığını haykırır ki ? Kim haklılık kitabını yeniden yazar. En doğal cevabı doğanın renklerine yazalım dersem siz ne dersiniz ?
Karanlık samimi gelir ya bazen, alabildiğine sonsuz, alabildiğine devasa... Bir ezginin melodisi. Hele birde renkler içinde mırıldanırsın ya kendi kendini düşünürken... Döner durur etrafında ve bir noktada tıkanır kalırsın ama o an aklına gelir varlığı ve hiç olmazsa tek rengi var dersin. 
Benim; içinde kaybolduğum dünya mavi, dışımda bıraktığım dünya da bana göre mavi, öyle güzel, öyle gerçek, öyle derin ki,,, Susuyor insan çok daha fazla ilerleyince mavinin adı oluyor özlem...
Bu ara yine aklım bende değil sanki nereye gitti ki ???
Mavili huzur dolu günlerin temennisiyle,

Sevgilerimle...

Uyanık.


Hiç yorum yok: