Gece

Zaman durmaksızın ilerlerken dünkü yağmurun izleri kaybolmuştu bile. Gecenin nuru saçıldı yine gökyüzüne. Serin hava okşuyor yüzümü bir anne şefkatiyle. Sessizliği yudumluyor yıldızlar bilmem kaç bin kilometrede. Var olmanın yüceliğiyle çaresizliği hissediyorum aynı karede. Şimdi şu anda dursa zaman, gökyüzü maviye bürünmeden bilgeliğin sırrını keşfetsek kendi içimizde...

Yankılanıyor ezanlar dört bir yandan. Şimdi sana olan duaları okuyarak duy diye açılacak binlerce el semaya. Binlerce, milyonlarca küçük yürek yükselecek aleme. Acizliğin kaçınılmaz olduğunu öğrendiğimiz bir gece daha son bulmak üzere.

Geceyi sabaha bağlayan bu saatte tüm temenni ve dileklerimle...

Uyanık.